Ақлини ишлатган ўғил

Кекса савдогарнинг нафақага чиқиш пайти келди. Ишларини икки ўғлидан қайси бирига топшириши ҳақида бош қотира бошлади. Охири у ўғилларини синаб кўриб синовдан ўтолганига топшираман деб ўйлади. Икки ўғилини чақириб уларга оз-оз пул берди ва бу пул билан шундай нарса сотиб олингки, у бутун уйни тўлдирсин, - деди.
Катта ўғил озгина пулга кўпроқ нима сотиб олиш мумкинлиги ҳақида уйлади ва бозордан сомон сотиб олди. Сомонни уйига олиб келибди, лекин сомон уйнинг чорагини ҳам тўлдира олмабди.
Кичкина ўғил отаси уларга мантиқий топшириқ берганини фаҳмлабди ва бозорга бориб шам сотиб олибди. Шамларни уйидаги ҳар бир хонага қўйиб ёқибди. Натижада шам бутун уйни нур билан тўлдирибди. Савдогар ўйлаб кўриб ишини кичкина ўғлига топширибди.
Хулоса: ақл - Аллоҳ таолонинг инсонга берган энг буюк неъмати. У инсонга тўғри билан хатони англаш, ажрата олиш, учун берилган. Дунё ва охират саодатига эришиш учун энг аввал ақлни ишлатиш лозим.
Абдувоҳид ТОШЕВ.

«ЁЗУВЧИ» Ҳикоя
- 23 окт, 11:19