Оқдарё ижодкорлари ЙИЛЛАР ВА ЙЎЛЛАР

ЙИЛЛАР ВА ЙЎЛЛАР

Ортга қарайману узундан узун,

Йиллар бирлаштирар кечамни бугун.

Суратингга боқиб йиғлайман беун,

Сен қайда-ю мен қайда бу кун.

Етиб бўлмасмиди бахт деганинг айт,

Айро йўлда қолдим, демадинг-ку, қайт.

Биргина хато деб бўзлаб қолдими,

ўртада жонсарак ғариб муҳаббат.

Ўнг томонга кетдим, ортимда кўзим,

Ўнгга ҳам, сўлга ҳам босмадинг қадам.

ўнг қўлимда ўғлим, чап қўлда қизим,

Жажжи қалбларга ҳам тўлди ғам-алам.

Ишқнинг кулбасига жой солар ғаним,

Дарз кетган ойнадан эшитилар оҳ.

Сенга инонгандим, тоғдек суянчим,

Таъна тошлар эзар, қалбда йўқ гуноҳ.

Андишанинг отин қўйдилар қурқоқ,

Сен эса жимгина қарайсан бу чоқ.

Ишқнинг кулбасига чанг солди туҳмат,

Бахтинг кўролмаслар кулар хушчақчақ.

Туҳмат гирдобини  еллар учирсин,

Муҳаббат қасрига йўллар топарсан,

Ишқнинг кулбасида гул-ла қучарсан,

Мен қайда-ю сен қайда бу кун.

Йўлга қарайману узундан узун,

Ортга қайтмоқликка йўқ энди изн.

Диллар бирлаштирар бир-биримизни,

Олис-олислардан боқарсан беун.

МУҲАББАТ

Қиличини қайраб келди қиш ногоҳ,

Маҳзун қўшиғини тугатмайин куз.

Хазон япроғидек кезар сарсари,

Йўлакларда сарсон бир жуфт қаро кўз.

Олис-олислардан келар бир садо,

Оппоқ қорга айланар йўлакдаги из.

Қалбдаги дил сўзин этолмай адо,

Деразадан боқар маъюсгина қиз.

Қалб қўшиғин нега эрмак қилди куз,

Заррин япроқларин қопладими муз,

Дил дафтарин очолмай ҳамон бир жуфт кўз,

Деразадан боқар маъюсгина қиз.

Оппоқ қорга бу тонг бурканган дунё,

Севги-садоқатда йўқ асло рўё,

Оппоқ либосида кўринар гўё,

Деразадан боққан маъюсгина қиз.

Муҳаббат ушбу кун меҳрингга зорман,

Дил дафтарин ўқиб тунлар бедорман.

Хазон япроғидай хаста, беморман,

Умр ўткинчидир, муҳаббат мангу.

МЕҲР

Бор меҳримни сенга бахшида этдим,

Сен эса бепарво ёнимдан ўтдинг.

Яшадик ёнма-ён азоблар гирён,

Сен ўзга оламда, мен эса бир ён.

Яшамадим, ҳою ҳаваслар дея,

Биргина ширин сўз, ширин табассум.

Аёл учун шунинг ўзи кифоя,

ўзга оламдан туш ёнимга бир зум.

Бахтлар водийсига этайлик парвоз,

Меҳру садоқатдан куйласин ҳар соз.

Дилда йўқ на гина, на бир надомат,

Узоқларда қолган ўша муҳаббат.

Айтишади ойнинг ўн беши ёруғ,

Қоронғи кечалар кетмади бироқ.

Сабрнинг таги сариқ олтин деб,

Саробнинг сувини тутқазди фироқ.

Муҳаббатнинг меҳри абадий асли,

Бўлгин сен ё Фарҳод, ё Мажнун насли.

Ширину Лайлилар чин севги васли,           

Ким бўлибди дунё устуни асли.

Бор меҳримни сенга бахшида этдим,

Сен эса бепарво ёнимдан ўтдинг.

ўзим учун яшайман-да хўп

Қандай бахтли яшайин, дилда,

Етолмаган армонларим кўп.

Олтмишимда бераман далда,

ўзим учун яшайман-да хўп.

Нима бўлса ўғлимга бўлсин,

Қизларимга қуёш, ой кулсин.

Елкамга кўп ташвишлар тўлсин,

ўзим учун яшайман-да хўп.

ўғил-қизни уйли қилайин,

Бешик безаб тўйли қилайин,

Сўнг майлига тойли қилайин,

ўзим учун яшайман-да хўп.

Энди навбат невараларга,

Сўнг албатта чевараларга,

Эсдан чиқмас эвараларга,

ўзим учун яшайман-да хўп.

Сочимга оқ тушса ҳам майли,

Юзга ажин қўшса ҳам майли,

Белдан қувват қочса ҳам майли,

ўзим учун яшайман-да хўп.

Тонгда туриб қилдим дуолар,

Шукр айтдим, қалбда зиёлар.

Жоним фидо шу Ватан учун,

ўзим учун яшайин нечун? 

 Гулсара ТИНИБЕКОВА.