ХАЛҚПАРВАР ТАШКИЛОТЧИ

2019 йилнинг 4 апрель куни меҳрибон Бўлак акам 67 ёшида бу ёруғ оламни тарк этди. На илож. Бу дунёга келмоқ ва кетмоқ бор. Бу қонунни ҳеч ким ўзгартира олмайди. Акамдан жуда кўп хотиралар, эзгу, хайрли ишлар қолди. Буни нафақат Холдор қишлоғимизда, балки бутун “Гулистон” дея аталган хўжалигимизда истиқомат қилаётган кўп кишилар таъкидлашади.

Хўш, акам умри давомида қандай ишлар қилишга улгурди?

У киши ёшлигиданоқ меҳнатсевар эди. Уйдаги томорқадаги ишми ёки колхоз даласига чиқиб ишлашми, барчага ўрнак эди. Спортнинг югуриш, гимнастика, футбол турлари билан жиддий шуғулланганди. Бу эса акамнинг ҳарбий хизматга борган пайтлари қўл келган. Армияда ҳам Россиянинг Иваново волостида ички ишлар қўшинларида хизмат қилган пайтида автоматдан ўқ отиш, югуриш мусобақаарида кўп бор қисм биринчилигида ғолиб бўлган. 

Ҳарбий хизматдан қайтгач, бир муддат Жиззах қишлоқ хўжалик техникумида ўқиди. Шундан сўнг қишлоғимизга келиб қишлоқ хўжалиги соҳасида ишлай бошлади. Дастлаб табелчилик қилган бўлса, кейинчалик ўн беш йилдан кўпроқ вақт давомида бригада бошлиғи сифатида фаолият кўрсатиб, эл ҳурматини қозонди. Ўзининг қатъий интизоми, адолатпар-варлиги ва шахсий намуна кўрсатиш қоидаларига амал қилганлиги ўз натижасини кўрсатди. У бошқарган брига-даларда ҳосилдорлик кескин ошиб, одамларнинг даромадларидан кўнгиллари тўлишди. Акам ерни севарди. Барча турдаги экинларнинг қачон экилиши ва ҳосилдор-ликни ошириш учун нималарга эътибор қилиш лозимлигини яхши биларди. Чинакам деҳқон эди.

Унинг бу қобилиятини яхши билган хўжалик раҳбарлари агрономликка тавсия этишди. Бу вазифада ҳам жонбозлик кўрсатиб меҳнат қилди. Хўжаликда пахта, ғалла ва бошқа экинлардан юқори ҳосил олиниши учун тинимсиз тер тўкди. Шундан кейин у бош агроном, бош инженер, хўжалик раҳбари сифатида фаолият кўрсатди. Шу даврда «Оқдарё Бўлак Холмонов» номи билан аталувчи фермер хўжалигини ташкил этди. Очиғини айтганда, дайравот зонасида пахта, ғалла етиштиришнинг ўзи бўлмайди. Бу ерлардан пахтадан 15-18 центнер, ғалладан эса 20-25 центнердан ҳосил олиш мумкин эди. Шунга қарамай, акам ер билан тиллашиб, маҳаллий ўғит солиш эвазига ҳар гектар ердан 30 центнердан ошириб пахта, 50 центнердан ошириб ғалла ҳосили етиштиришга эришди.

Айниқса қишлоқ ободончилиги, одамларнинг фаровон яшаши учун оқсоқол сифатида кўп хайрли ишларни амалга оширди. Қишлоқдаги қабристонни обод қилиш янги мактаб қурилишида жонбозлик кўрсатди. Бундан ташқари кам таъминланган оилаларга ҳам доимо ёрдам қўлини чўзарди.

Акамнинг кучли хотирали эди. Қишлоқда яшовчи барча катта ёшдаги одамларнинг туғилган йили, уларнинг авлодларини ёддан биларди. Ўзимизнинг ота ва она авлодларимизнинг келиб чиқиш тарихигача эринмасдан сўзлаб берарди. Қаттиққўллиги ва ташкилотчилиги туфайли қишлоқда айтгани айтган, дегани деган эди. Адолатсизликка чидамасди. Ёлғон гапиришни билмасди. Шу боис кўп бор туман раҳбарларига хатоларини юзига айтиб, “бетга чопар” деган номни олганди. У кишидек ғайратли ва ўз сўзида қатъий турадиган одамни камнамо бўлади. 

Кези келганда шуни ҳам айтиб ўтиш керакки, раҳматли Гулчеҳра янгам 2018 йилнинг август ойи бошида вафот этгандан кейин акамнинг яшашга иштиёқи қолмади, ҳаётга қизиқиши сўнди. Шу боис касал бўлганда ҳам ўзини даволатишни ҳам истамади. Акам беш ўғил ва бир қизни вояга етказган акам ва янгам уларни меҳнатсевар инсонлар қилиб тарбиялаганлигига қойил қоламиз. Ўғиллари Шерзод, Бунёд, Шермамат, Ботир, Ёрбек ва қизи Соҳибанинг эл корига ярайдиган, меҳнатсевар инсонлар қилиб тарбиялашга жиддий эътибор берганликларини қишлоқдошларимиз эътироф этишади.