ДУНЁЛАРГА АЛИШМАСМАН, СИЗНИ БУВИЖОН!

Мен бир нуроний онахонни биламан. Унинг беғубор қалби гўзаллик тимсоли, жаннат ифори ва жаннатга элтувчи шуълага қиёсдир. Бу онахон мен учун азиз бўлган ва дунёларга алишмайдиган инсоним, яъни севимли бувижоним София она Мирзаевадир. Бувижонимнинг ҳаёт йўллари ҳақида жуда кўп эшитганман ва уни сизлар билан ўртоқлашишни истадим.
Ёшлигидан ўзига ва яқинларига нисбатан талабчан, ҳар соҳада ўз кўникмаларини ҳосил қила оладиган бу мўътабар аёл 1944 йил, яъни иккинчи жаҳон уруши йилларида дунёга келган. Унинг ёшлиги анчайин оғир кечган. Оилада тўрт қиз, бир ўғил бўлган. Очарчилик, қаҳатчилик уларнинг ҳам оиласини четлаб ўтмаган. Ўроқ ўришган, мошоқ теришган. Жон сақлаб қолиш учун нимаики иш бўлса барисини бажаришган. Йўқчилик, камбағалликни бошдан кечиришган, етишмовчиликлар билан ҳаёт кечиришган.
Бувим улғайганларидан сўнг ўзининг қариндошига турмушга чиққан. Турмуш ўртоғи, яъни, менинг бобом жуда ҳам мўмин-қобил, узоқни кўзлаб фикрлайдиган зиёли инсон бўлганлар. Собиқ иттифоқ даврида ички ишлар тизимида ишлаган. Аста-секин уларнинг турмуши яхшиланиб борган.
Бувим билан бобомнинг бир этак фар-зандлари, яъни, 6 ўғил, 3 қизи бўлган. Албатта катта оиланинг ташвишлари ҳам катта бўларкан. Шу боис бувимнинг ишлашга иштиёқи катта бўлса-да фарзандлар тарбиясидан    ортмаган. Улар улғайган сайин ташвишлари ҳам орта борган. Охир-оқибат иқтисодий етишмовчиликлар сабаб бувим ҳам туман тиббиёт бирлашмасига қарашли "Тез ёрдам" бўлимида орасталик бекаси бўлиб ишлай бошлаган. Эр-хотин муштни бир жойга қилиб, фарзандларини ўқитишган.
Бувим фарзандлари олий маълумотли бўлгач, эндигина уларнинг роҳатини кўрай, деб турганларида оғир жудоликка учраганлар. Бир йил ичида икки нафар яқин инсонидан айрилган. Турмуш ўртоғи ва ўғилларидан бири бу дунёни тарк этди. Бу жудолик бувижонимнинг қаддини букиб қўйди.
Ҳаёт давом этаверади, деб бежизга айтишмас экан. 2018 йилда бувим муборак ҳаж сафарига бориб, Маккаи Мадинани зиёрат қилишга муяссар бўлдилар.
Бувим ҳаётлари давомида фарзандлар тарбиясига жуда ҳам эътиборли бўлдилар. Бугунги кунда эса набиралар ҳаётига ҳам бефарқ эмаслар. Бундай оналарни мен шуб-ҳасиз "Қахрамон аёл", деб айта оламан.
Бувим бугун салкам саксон ёшдалар. Ҳаётнинг заҳматини кўравериб, анчагина кекса-йиб қолганлар. Шу боис мен тез-тез бувимнинг ёнларига бориб, улардан хабар олиб тураман. Ҳаётлари давомида кўрган-кечирганларини менга ҳикоя қилиб берадилар. Айниқса, ёшлик даври азоб-уқубатлари ҳақида эшитар эканман, бугун биз ёшлар ниҳоятда фарахбахш дамларда яшаётганлигимизга шукроналик келтираман. Меҳрибон бувижоним ҳамиша менга узундан-узоқ дуолар ўқиб, бахтли, ўқимишли бўлишимни ният қиладилар.
Бувижон, юз билан юзлашиб юринг. Бахтимизга доимо соғ-омон бўлинг!